Δευτέρα 22 Μαΐου 2006

Πτωχοκομείο ή Εξωστρέφεια;

Η Ελλάδα της εξωστρέφειας κάνει σημαντικά βήματα στα Βαλκάνια και την Τουρκία και εμφανίζει τη δυνατότητα να γίνει το χρηματοοικονομικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Η Θεσσαλονίκη είναι αντικειμενικά ο προνομιακός τόπος γι'’ αυτή την αποστολή η οποία θα αυξήσει τις ευκαιρίες, τις θέσεις απασχόλησης και τα εισοδήματα.

Κι όμως κάθε βράδυ στα δελτία των 8, με την μία ή την άλλη αφορμή, τρεις -– τέσσερις «Ελληναράδες» με θεσμικό ρόλο προβάλλουν ένα φοβικό, συντηρητικό, κλειστό πρόσωπο της πόλης που υπονομεύει το συμφέρον και την προοπτική της και την κάνει απωθητική στους κατοίκους των γειτονικών χωρών.


Η Ελλάδα του Άνθιμου, του Ψωμιάδη, του Καλαϊτζή, ονειρεύεται μία Θεσσαλονίκη "‘πτωχοκομείο"’ με αποκλειστική παρηγοριά τα λάβαρα και τις λειτουργίες. Κι έτσι υποβαθμίζουν την Ελληνικότητα και την Ορθοδοξία στο χαμηλότερο δυνατό κοινό παρονομαστή.

----------------------------------
Ανανέωση (30 Μαΐου,18:20)
----------------------------------
O Θοδωρής Γούτας έγραψε στο blog του για μία έρευνα που παρουσίασε η "Ελευθεροτυπία" σε άρθρο της και κατατάσσει τη Θεσσαλονίκη 254η ανάμεσα σε 258 πόλεις της Ευρωπαΐκής Ένωσης. Μπορείτε να ρίξετε μία ματιά στα στοιχεία της έρευνας αυτής στην ιστοσελίδα της Urban Audit.

Δευτέρα 8 Μαΐου 2006

Σύνταξη στα δεκαοκτώ

Ελλάς, Ελλήνων Συνταξιούχων! "Σύνταξη στα δεκαοκτώ" έγραφαν στους τοίχους προφητικά οι αναρχικοί των Εξαρχείων στη δεκαετία του ’80. Το απόλυτο “Greek Dream”, η απόλυτη αποεπένδυση στον άνθρωπο: μία θεσούλα στο Δημόσιο και μία σύνταξη σε μικρή ηλικία. Ένα αντικίνητρο χωρίς όρια στην αναζήτηση εργασίας, στη δια βίου κατάρτιση, στην καινοτομία, στη μαχόμενη ατομικότητα. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι το δικαίωμα της εργοδοσίας για ελευθερία απολύσεων στους μελλοντικούς συνταξιούχους.

Θα σηκώσουμε ψηλά τα χέρια σαν κοινωνία; Θα σταματήσουμε να δημιουργούμε νέες ευκαιρίες, νέες δυνατότητες και επιλογές; Θα δημιουργήσουμε μία πρόωρα κουρασμένη και γερασμένη κοινωνία;

Όταν μία περιοχή ή ένας κλάδος βυθίζεται χρειάζεται ένα “emergency plan” με μία υψηλού επιπέδου διευθυντική ομάδα. Ο άνεργος πρέπει εθελοντικά να δηλώσει ότι προσχωρεί σε μία τοπική κοινωνική συμφωνία η οποία του προσφέρει εναλλακτικές επιλογές:

-
­ Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα με την απαράβατη προϋπόθεση ότι έμπρακτα αναζητά εργασία ή εντάσσεται σε ένα πρόγραμμα κατάρτισης με βάση το προφίλ του και τις συγκεκριμένες ανάγκες τις αγοράς.

-
­ Χρηματοδότηση και συμβουλευτική βοήθεια για αυτοαπασχόληση ή για την έναρξη μίας επιχείρησης.

- Οικονομική και συμβουλευτική υποστήριξη για την κινητικότητά του σε περιοχές και κλάδους όπου υπάρχουν θέσεις εργασίας.

- Απασχόληση σε κοινωνικές υπηρεσίες σε δημοτικές ή μη κρατικές – μη κερδοσκοπικές οργανώσεις.

- Έσχατη επιλογή και λιγότερο δελεαστική, πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης σε όσους προσεγγίζουν τα προβλεπόμενα ηλικιακά όρια ή έχουν καταβάλλει ένα εύλογο μέρος των ασφαλιστικών εισφορών τους.

Αυτά άμεσα. Μεσοπρόθεσμα η περιοχή «εκτάκτου ανάγκης» εντάσσεται σε πρόγραμμα δημιουργίας νέων υποδομών, νέων παραγωγικών κλάδων και νέων υπηρεσιών οικονομικής αναγέννησης. Προωθούνται έξυπνες λύσεις ανάπτυξης και υιοθετούνται ειδικές ρυθμίσεις για φορολογικούς συντελεστές και ασφαλιστικές εισφορές για την περιοχή υψηλού κινδύνου. Ταυτόχρονα έχουμε την διαχείριση και επαναδιαπραγμάτευση των στεγαστικών και άλλων χρεών όσων εντάσσονται στην τοπική κοινωνική συμφωνία.

Με λίγα λόγια «Γνώση, Ασφάλιση, Δουλειά σε αυτούς που μπορούν, ισχυρή Αλληλεγγύη σε αυτούς που πράγματι δεν μπορούν».