Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Νέο ΠΑΣΟΚ, όχι νέο κόμμα!

Πολλά από τα σχόλιά σας τις τελευταίες ημέρες περιστρέφονται και πάλι γύρω από το "Παπανδρέου / Βενιζέλος"...

Ακολουθεί μία συζήτηση με τον Γιάννη Αντύπα όπου εκθέτω τις σκέψεις μου.
---

Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος τα έσπασαν…

Πρέπει και οι δύο να αποδείξουν στην πράξη ότι έχουν το πολιτικό ένστικτο και τα ψυχικά αποθέματα να γυρίσουν σελίδα και να συμβάλουν, όπως δεσμευτήκαμε με τις «θέσεις» για το 8ο Συνέδριο, σ’ ένα ανοιχτό, ενωμένο, ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ όλων των ιδεών, όλων των ταλέντων, όλων των ηλικιών, όλων των ρευμάτων σκέψης που επικοινωνούν ελεύθερα και δεν περιχαρακώνονται σε κλειστά οργανωμένα υποσύνολα. Το μέλλον του ΠΑΣΟΚ θα κρίνεται μέσα στο 2008 κάθε στιγμή από τις πράξεις και τις παραλείψεις μας. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας.

Εχει ελπίδες το ΠΑΣΟΚ με μια τέτοια κατάσταση στο εσωτερικό του;

Η ενότητά του μέσα στη διαφορετικότητα είναι απαράβατη προϋπόθεση αλλά δεν φτάνει. Το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις που απαιτούν ένα νέο σχέδιο της προοδευτικής Αριστεράς και κάνουν αναγκαία τη ριζική ανασυγκρότησή του. Την επανίδρυσή του, όπως περιγράφεται αναλυτικά στις «70 συν 1» θέσεις.

Σας έχω ακούσει να λέτε ότι οι Εργατικοί έκαναν τους Νέους Εργατικούς. Εδώ θα έχουμε νέο ΠΑΣΟΚ ή άλλο κόμμα;

Νέο ΠΑΣΟΚ, ανοιχτό σε πολιτικές συμμαχίες, ανοιχτό στην ανασύνθεση μιας μεγάλης πολυφωνικής προοδευτικής Αριστεράς - Κεντροαριστεράς! Η κρίση εκπροσώπησης και η γενικευμένη κρίση των θεσμών διασταυρώνονται με την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης, τη διεθνή πιστωτική κρίση και έτσι έρχεται με ταχύτητα στην ημερήσια διάταξη λίγους μήνες μετά τις εκλογές το κεντρικό πολιτικό ερώτημα: υπάρχει μέσα σε αυτό το πολιτικό χάος και την παρακμή ένα κόμμα, ένας ηγέτης, μια «κρίσιμη μάζα» στελεχών με ποιότητα και κουράγιο ώστε να πιάσουν δυνατά το τιμόνι και να ξεκολλήσουν τη χώρα από το βάλτο; Η καταφατική μας απάντηση θα είναι πειστική αν κάνουμε μια σειρά από ώριμες αλλαγές, αν υπάρξει κατ΄ αρχήν ποιοτική τομή στην κεντρική ηγετική λειτουργία. Η διαρκής προσθήκη νέων κομμάτων δεν ανατρέπει το status quo. Δείτε τη χρόνια ιταλική κρίση.

Ποιοτική τομή στην ηγεσία;

Ασφαλώς! Αυτό που λέμε «Χαριλάου Τρικούπη» έχει πρόβλημα, ήταν κάτω από το αναγκαίο ποιοτικό επίπεδο. Αυτό αφορά και στον προεδρικό θεσμό και στο Πολιτικό Συμβούλιο και στην αλληλεξάρτησή τους. Ισχυρός πρόεδρος, αποδοτική συλλογική ηγετική λειτουργία, λέμε στις «θέσεις».

Και ο γραμματέας;

Χρειάζεται ένα πολιτικό και οργανωτικό ταλέντο με ισχυρή εξουσιοδότηση που θα απλοποιήσει τις λειτουργίες στη Χαριλάου Τρικούπη, τις επικαλύψεις ρόλων, το διαδικαστικό χάος, θα εξαλείψει κάθε ανταγωνισμό για το «αφτί» του προέδρου και θα εξασφαλίσει τον έλεγχο και την εφαρμογή των αποφάσεων.

Είναι η «αλφαβήτα» που είπατε στο Στάδιο Ειρήνης;

Ναι! Μοιάζουμε στο κυνήγι της καινοτομίας με αυτούς που προσεγγίζουν τα ανώτερα μαθηματικά και την υψηλή κουλτούρα και έχουν ξεχάσει την αριθμητική και την αλφαβήτα. Οι καινοτομίες επιβεβαιώνονται ή διαψεύδονται από τα τελικά τους αποτελέσματα.

Μετά το Συνέδριο, πώς βλέπετε το Πολιτικό Συμβούλιο;

Πρέπει να είναι ολιγάριθμο με την κατάλληλη σύνθεση ικανοτήτων και προσώπων, με τα πιο αποτελεσματικά και ταλαντούχα στελέχη ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη επιλογή που έκαναν στις 11 του Νοέμβρη. Εννοείται και με μια ηλικιακή μετατόπιση.

Εσείς;

Θα συνεχίσω να συμβάλλω με την παραγωγή ιδεών που απαντούν στα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό έκανα τώρα με τις «θέσεις» όπως και πριν με το πρόγραμμα. Εχω αποφασίσει να κρατήσω μια απόσταση ασφαλείας από τις κουζίνες του κομματικού μικροκόσμου.

Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ δεν έγιναν θέμα. Μήπως οι πολιτικοί προτιμούν, πλέον, την ασφάλεια των σχολίων αντί του «κινδύνου» των προτάσεων;

Ναι, είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό της εξάντλησης ενός πολιτικού προσωπικού το οποίο επιβεβαιώνεται ανακυκλώνοντας αρνητικές ειδήσεις σε μια παραπολιτική αγορά. Το ΠΑΣΟΚ κεντρικά δυσκολεύεται να επιβάλει τη δική του πολιτική ατζέντα αλλά και τα ΜΜΕ της παράταξης θάβουν κάθε δημιουργική στιγμή και προβάλλουν αποκλειστικά τους απολίτικους διαχωρισμούς των στελεχών.

Παρατηρήσαμε ότι στην επιτροπή θέσεων της ΚΟΕΣ δεν τοποθετήθηκαν «παπανδρεϊκοί». Σας έκαναν «μποϊκοτάζ»...

Κάνετε λάθος. Οι θέσεις πέρασαν διαδοχικά επίπεδα εξέτασης δίχως να στρογγυλοποιηθούν και συνάντησαν την ευρύτερη αποδοχή, για να μην πω την καθολική, όπως φάνηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο και την ΚΟΕΣ. Αυτό επιβεβαιώνει ότι οι ακραίοι διαχωρισμοί είναι προσωπικοί και δεν έχουν ιδεολογική και πολιτική βάση. Αλλά οι «θέσεις» είναι μόνο ο «σκελετός». Το «κρέας» είναι οι άνθρωποι. Εκεί υπάρχει η δυσκολία. Θα δούμε αν η βάση του κόμματος θα τις συζητήσει, θα τις κάνει «θέμα», θα τους δώσει το φιλί της ζωής για την εκ νέου ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.

Συμφωνείτε με όσους λένε ότι το ΚΚΕ «συνεργάζεται» με την κυβέρνηση;

Οχι, αυτό ακούγεται ωμό. Τα κόμματα της «άλλης» Αριστεράς, στο βαθμό που αρνούνται τη συνεργασία μαζί μας και τις ώριμες διαρθρωτικές αλλαγές, εξομοιώνουν το ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. και δεν έχουν ένα εναλλακτικό κοινωνικό σχέδιο, γίνονται θεματοφύλακες του status quo και της ακινησίας.