Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Δύο σενάρια και μία λογική

Σενάριο Ι: Ο ελληνικός στρατός αποκλείει από παντού το κέντρο της Αθήνας, η αστυνομία, υπό τις ιαχές των «Χρυσαυγιτών», συλλαμβάνει μαζικά τους μετανάστες, εισβάλει στις πολυκατοικίες και τους πετά έξω σαν τρομαγμένους λαγούς, τους μεταφέρει στον «ιππόδρομο», τους φορτώνει στα πλοία αλλά δεν έχει πού να τους πάει. Καμιά χώρα δεν τους υιοθετεί. Κανείς δεν τους δέχεται. Τα ξερονήσια της παλιάς εξορίας των αριστερών δεν έχουν υποδομές ή έχουν γίνει τουριστικά. Τα πλοία-φαντάσματα καθηλώνονται στο πέλαγος. Διεθνής σάλος σε βάρος της Ελλάδας. Η ήπιας παρανομίας λαθρομετανάστευση με προορισμό τη Δυτική Ευρώπη μεταλλάσσεται σε επιθετική παρανομία και φονταμενταλιστική τρομοκρατία.

Σενάριο ΙΙ: Ανοιχτά σύνορα, δύο, τρεις, εκατό Άγιοι Παντελεήμονες, η υποτιθέμενη «αντιρατσιστική» αριστερά βλέπει να συντελείται ένα θαύμα πολυ-πολιτισμικότητας και ανεκτικότητας αλλά η γκετοποίηση, η εξαθλίωση, η εγκληματικότητα, η αποδιάρθρωση κάθε έννοιας εργασιακών σχέσεων και η χαώδης διάλυση του συστήματος υγείας πλήττουν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού και σπρώχνουν τους μεσαίους νοικοκυραίους σε ξενοφοβικούς ακροδεξιούς δρόμους.

Τα δύο αυτά ακραία σενάρια σε οποιαδήποτε παραλλαγή τους είναι εθνικά και κοινωνικά επικίνδυνα. Απορρίπτουμε τον κοινό παρανομαστή «εγκληματικότητα» κάτω από τα διαφορετικά μεταναστευτικά ρεύματα. Τιμούμε τους ανθρώπους που για ένα κομμάτι ψωμί φροντίζουν τους ηλικιωμένους μας, κτίζουν τα σπίτια μας, καλλιεργούν τα χωράφια μας, στηρίζουν τη μεσαία επιχειρηματικότητά μας και γενικά καλύπτουν τα κενά της γήρανσής μας. Στηρίζουμε την κοινωνική τους ένταξη. Δίνουμε ιθαγένεια σ’ όσους έχουν τις προϋποθέσεις ιδιαίτερα τα παιδιά της δεύτερης γενιάς. Αποδεσμεύουμε τους εγκλωβισμένους στη χώρα μας από τις γεωγραφικές, γεωπολιτικές, διπλωματικές, νομικές και αστυνομικές παγίδες. Ασφαλίζουμε περισσότερο τα σύνορά μας και επιλύουμε τα διπλωματικά και άλλα προβλήματα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη σταδιακή, συντεταγμένη και πολιτισμένη επαναπροώθηση των πράγματι «παρανόμων» και υπεράριθμων. Δεν υπεραντιδρούμε με υστερία. Σπάμε με δημιουργικά μέτρα τη γκετοποίηση. Ετοιμαζόμαστε μέσο-μακροπρόθεσμα σαν Ευρώπη για τα επόμενα μεταναστευτικά κύματα που θα πάρουν νέα απρόβλεπτα χαρακτηριστικά. Δεν ξεχνάμε ότι η μετανάστευση αποτελεί το δημογραφικό παράγοντα με τον υψηλότερο βαθμό αβεβαιότητας στον 21ο αιώνα.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Συνέντευξη στο Νews 24|7

Γιατί θα πρέπει οι πολίτες, στις 7 Ιουνίου, να επιλέξουν την κάλπη από την παραλία; και με ποιο κριτήριο θα πρέπει να ψηφίσει ο Έλληνας ψηφοφόρος;

Είμαστε το πολύ η μισή Σαγκάη. Μπορούμε να ενισχύσουμε την εθνική υπόσταση και τις προοπτικές μας μόνο μέσα από περισσότερη και σχετικά διαφορετική Ευρώπη. Θα αφήσουμε λοιπόν με την ευρωαδιαφορία μας να διαμορφώσουν τη νέα Ευρώπη τα golden boys και οι ισχυρές τεχνοκρατικές–γραφειοκρατικές δυνάμεις; Θα συμμετέχουμε με την ψήφο μας για να σπάσουμε ένα πανίσχυρο “αριστεροδεξιό” status quo – πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, ηλικιακό – που παραλύει την Ευρώπη και κόβει τα φτερά της νέας γενιάς; Θα ψηφίσουμε στο κίνημα "Stop Barroso"; Επιπλέον, ως έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να δώσουμε ψήφο–εντολή για ριζικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, για νέο τρόπο διακυβέρνησης και νέο μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό το νόημα δίνουμε στην ψήφο στο ΠΑΣΟΚ. Οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης προς το παρόν αδιαφορούν για το ποιος και πώς θα κυβερνήσει τον τόπο.


Είναι εφικτή η αναζήτηση συμμαχιών για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας ή πρόκειται για προεκλογικό πυροτέχνημα;


Μια ντε φάκτο μερική αναθεώρηση συμβαίνει ήδη εν μέσω κρίσης, αφού υπάρχει μεγάλη ελαστικότητα στο μέγεθος του ελλείμματος. Σε ορισμένες χώρες όπως η Ιρλανδία, θα ξεπεράσει ίσως το 15%. Μια άλλη εφικτή μπορεί να είναι η μεγέθυνση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, ώστε να ευνοήσει την ανάπτυξη και τα προγράμματα κοινωνικής συνοχής και απασχόλησης των νέων. Μια τρίτη, για την οποία εργάζομαι εδώ και χρόνια, είναι η έκδοση ευρωομολόγου ειδικού σκοπού για να χρηματοδοτήσουμε πανευρωπαϊκές επενδύσεις χρήσιμες για την ανταγωνιστικότητα, το περιβάλλον, την πράσινη ενέργεια και τις καινοτομικές επιχειρήσεις. Οι συμπληρώσεις-τροποποιήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας που θα ενισχύουν τα αντικυκλικά του χαρακτηριστικά και ειδικά τη διάσταση της απασχόλησης και της πράσινης ανάπτυξης, μπορεί να στηριχθούν σε μια μεταβαλλόμενη γεωμετρία συμμαχιών. Η "κατάργηση" όμως του Συμφώνου Σταθερότητας, που ορισμένοι, από πολιτική επιπολαιότητα και άγνοια προτείνουν, θα οδηγούσε σε κατάρρευση του ευρώ, αποδιάρθρωση της ευρωζώνης, θρίαμβο του δολλαρίου. Μη ξεχνάμε ειδικά το γερμανικό σύνδρομο για "σταθερότητα" την οποία κυνηγά η εμπειρία της Βαϊμάρης, όταν ήταν προτιμότερο να καις μάρκα στις σόμπες αντί για κάρβουνα.


Η συνέχεια της συνέντευξης στη news247.gr